Suyun olmadığı yerde ben dımdızlak kaldım.ceplerimde hep bi blue çıkartması,üzerimde  

.. tişörtü ile.dünyayı elle tutmayı,kulaklarımızla görmeyi istedik hep.göz ayarlarımızla oynamaya başlamadık.Ki başladığımız da geç değil,gençtik.hala yaşıyoruz ,hala içiyoruz ve hala unutuyoruz.kendimizde ele geçirip bulduğumuz parçaları adını koyamadan unutuveriyoruz,yada reddediyoruz.belki bu yüzden yükselemeyişimiz,yada kafası karışık her balıktan birer lokmayız.Düşünmek güzel , düşlesebilmek en güzeli.En derin yerlerinden soruları bulmasak ,nefretimizi önümüze koymasalar.belki çok daha faydalı insanlarız.ama herkes ayrı.herkesin damağındaki selektörler masalları engelliyor.isterdik hayatın içindeki her hangi bir duyguya acıkalım.acı çekmeyerek kavuşalım.acınında tadı var olduğu için hala doyamıyoruz.sanrım bu yüzden her şeyin alası ve aynı zamanda hiç bişey olana çok açığız.açıklıklardan kaçan her çılgına hayranız.hayranlığımız nimetlere dadandığı için yüzdüğümüz su bizim değil.en çok hayat suyunu bulmak isteyenden elimizi atarsak çekelim.yoluna çıkarsak dönelim,bir kere karışmışsaksa da unutalım yeniden.