20 Haziran 2012 Çarşamba

100.kayda Özel

Biraz ondan bahsedicem,hayatıma 13 yaşındayken falan girdi.Çok  büyük gelmişti o zamanlar,ve o zamanlar çokta yakın gelirdi,dahamı çocuk ruhluydu ne,Araya ayların girdiği görüşmediğimiz çok zaman oldu,ama tekrarlarında herşey aynıydı,defalarca küfrettim,defalarca kırdım.Yapabileceğim bütün triplerimi yaptım.Yine gitmedi,yinede gitmedi.O sadece boyuna posuna güvenmediğim ağzımı burnumu kırdırıp,hayatıma ettiklerinde yardım dilediğim ,gücüne inandığım insandı.rahatça ağlayabileceğim,neden ağladığımın nedenini söylesem bile anlamayacak kadar duygusuzdu.aman hayat sende diyerek anın anısına koymuş biriydi.ben neysem o başka,ben siyahsam o yeşil,o an ben değilsem o ,biliyorum o hep bendeydi.hep düşündüm,acaba harbi harbi sulanıyormu,ufaktan yazıyor çiziyor mu diye.ama anladımki neymiş,hayatta sonuçlar hep buna bağlanmıyormuş.adı başka şey olan, diyemediğimiz bir şey varmış.sevginin gücü adlı filmler dağlar kadar var diye yakınmamak lazımmış.aramak yerine mektup yazmakmış,eğer bir umut varsa adı bu olmalıymış,her insanın başına gelmeliymiş.tüm sinirlerimin adı onda,ve ben onu beni tanıdığı kadar tanımıyorum,zaten çokta anlatmaz.bu yıl istanbul dönüşü otobüste  uyuyup kaldığım için görüşemedik.olsun.beş yılda beş defa terkedildiysem,bi on yıla uzatıp terkedileyim o kadar ,Ama o gitmesin.
yokk deve abarttım olurmu öyle şey.yok yaa.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder