Doygun bir ruhum ve yumuşacık hayallerim olsa buralarda kendimi harcamazdım,ya paraşütle atlar ya otantik yüzükler alır,yada göbek yağlarımı aldırırdım.Birde param olsa..Ama ben böyleyime denk düşerse,birde anlaşılır bir adam bulup hislerime denk düşürürsem değme benim keyfime . Bu ara çok manyak bir ara.Ben unutup sildiklerimi sayamıyorum bile.Herkes akıllı düşman edinse kendine ,beni de harcamazlar herhalde.Bir zevk uğruna değil bir hırs uğruna yada ne bileyim amaçlı bir şekilde harcansam yüreğim böyle buz tutmayacak.Biraz sitem ve biraz sinir kırıntısı.İnsanlar nedensiz çekip gidebiliyor bazen.Bense bakıyorum arkasından. Diyorum bu sefer ben gidiyorum. Halbuki gidiyorum da .Ama kafamın yarısını açta bak.Oralarda işte. Ağzıma edene mi güveniyorum bilemedim.
Saçmaladığında bile tebessüm edebilen,gözlerini devirmeyen yada hayvani şekilde güldüğünde sana eşlik edebilen ,yada ,yada hadi bir çılgınlık yapalım dediğinde uçurtma uçurabilen,saçını berbat ettiğinde eh yavrum o boka çalan saçını yerim diyen , ve tut ki hepsini geçtim ,yalnızlığın deli gibi canını sıktığı anda kimse yokken ,sana bir omuz atabilen ,yaslanabileceğin en azından gülümseyerek yanında olduğunu hissettirebilen bir dost var mıdır acaba..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder