Suyun olmadığı yerde ben dımdızlak kaldım.ceplerimde
hep bi blue çıkartması,üzerimde
.. tişörtü ile.dünyayı elle tutmayı,kulaklarımızla görmeyi
istedik hep.göz ayarlarımızla oynamaya başlamadık.Ki başladığımız da geç
değil,gençtik.hala yaşıyoruz ,hala içiyoruz ve hala unutuyoruz.kendimizde ele
geçirip bulduğumuz parçaları adını koyamadan unutuveriyoruz,yada
reddediyoruz.belki bu yüzden yükselemeyişimiz,yada kafası karışık her balıktan
birer lokmayız.Düşünmek güzel , düşlesebilmek en güzeli.En derin yerlerinden
soruları bulmasak ,nefretimizi önümüze koymasalar.belki çok daha faydalı
insanlarız.ama herkes ayrı.herkesin damağındaki selektörler masalları
engelliyor.isterdik hayatın içindeki her hangi bir duyguya acıkalım.acı
çekmeyerek kavuşalım.acınında tadı var olduğu için hala doyamıyoruz.sanrım bu
yüzden her şeyin alası ve aynı zamanda hiç bişey olana çok açığız.açıklıklardan
kaçan her çılgına hayranız.hayranlığımız nimetlere dadandığı için yüzdüğümüz su
bizim değil.en çok hayat suyunu bulmak isteyenden elimizi
atarsak çekelim.yoluna çıkarsak dönelim,bir kere karışmışsaksa da unutalım
yeniden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder